Alcohol is streng verboden in Teheran en de rest van Iran. De piloot waar ik nu te gast ben trekt zich niet veel van het verbod aan en smokkelt wijn en andere drank mee in zijn auto. Omdat hij piloot is wordt hij niet gecontroleerd zegt hij en dus voelt hij zich veilig. Ik hoop dat we niet gesnapt worden en dat ik mijn reis door Iran gewoon voort kan zetten.
Deel 1: Van Goldwing naar XT500
Sleutelen in het winkelcentrum in Teheran.
Die avond logeer ik bij de piloot in Teheran en wordt ik getrakteerd op een heerlijke maaltijd. Bij de maaltijd wordt een zelf gestookte of binnen gesmokkelde wijn geschonken.
Ik vraag nog of dit niet gevaarlijk is in Iran “everbody in Iran drinks it” zegt hij en hij is nog nooit betrapt. We eten een heerlijke maaltijd en we drinken er een glas wijn bij en die nacht slaap ik in de huiskamer op de grond.
De volgende dag ga ik samen met de piloot verder met het door de douane zien te krijgen van mijn onderdelen.
We lopen weer van het ene loket naar het andere op de luchthaven van Teheran en er wordt weer druk gestempeld en getekend. In de lunch pauze zit ik weer vliegtuig maaltijden te eten met de collega’s van de piloot.
Die middag krijg ik eindelijk met behulp van de mijn nieuwe Iraanse vriend het felbegeerde doosje onderdelen in handen. We gaan terug naar. Het winkelcentrum en ik mag in de parkeergarage, achter het Takpizza restaurant sleutelen aan mijn motorfiets.
Koerdische vluchteling in de kelder in Teheran
Een Koerd in de parkeergarage
In diezelfde parkeergarage woont een uit Irak gevluchte Koerd van een jaar of 25. De man is gevlucht voor het geweld van Sadam Hoesein en verblijft illegaal in Iran.
De Koerd woont in een afgesloten deel in de kelder van het winkelcentrum in Teheran, uit het zicht van iedereen want hij is illegaal in Iran.
Iedereen in het winkelcentrum zorgt voor de gevluchte Koerd door hem voedsel te geven en door hem te verbergen voor de politie. Ik ga op mijn gemak in de parkeergarage experimenteren met mijn sproeiers om te zien of ik de Yamaha Ténéré beter afgesteld krijg.
De Koerd ziet mij als een held
Tijdens mijn reis door Iran heeft de Ténéré duidelijk ademhaling problemen en dat hoop ik op te lossen door met sproeiers te experimenteren.
Tussen het sleutelen door wordt ik door de restauranthouder van pizza, thee en andere lekkernijen voorzien. Zo ben ik samen met de Koerdische vluchteling aan het sleutelen, dat wil zeggen ik sleutel en hij loopt om mij heen te draaien.
In de ogen van mijn Koerdische vriend ben ik een ware held omdat ik zomaar op een motorfiets een reis door Iran durf te maken. Ik glimlach en ik laat hem, op zijn eigen verzoek, wat eenvoudig onderhoudswerk doen zoals ketting smeren en een beetje schoonmaken.
Carburateur problemen oplossen in Teheran
Ik demonteer de dubbele carburateur van de Ténéré en schroef de vlotterkamer open. Ik draai de sproeier los en vervang hem voor een kleiner exemplaar en stel ook nog even de vlotter hoogte af.
Als ik de carburateur van een kleinere sproeier heb voorzien en de vlotter hoogte opnieuw heb afgesteld zet ik het geheel weer in elkaar. Vervolgens sluit ik de gaskabels aan en probeer of deze soepel lopen.
Ik laat ze tussen de twee bovenste motorsteunen door lopen waardoor ze recht voor de hefbomen van de gasschuiven uit komen. De Yamaha Ténéré heeft een kabel om de gasschuif te openen en een om hem weer te sluiten.
De gasschuif wordt sowieso gesloten door een veer maar voor de veiligheid is er ook een kabel om hem handmatig te kunnen sluiten. Zoals ik altijd doe probeer ik of het gas soepel open en dicht gaat maar dit is niet het geval.
Het gas gaat veel te zwaar en gaat niet automatisch dicht. Ik weet zeker dat ik de kabels maar op een manier kan monteren maar toch probeer ik een andere manier.
De auteur te gast in de woonruimte van de Koerdische vluchteling in Teheran
Proefrijden in Teheran
Ik maak de kabels weer los en laat ze nu beide langs de linkerkant om de motorsteunen heen lopen. Nu moet ik 2 handen gebruiken om het gas open te draaien dus dat is niet de oplossing.
Ik probeer het nog via de rechterkant en ik laat nog een keer een kabel links en kabel een rechts om de motorsteunen heen lopen. Het levert geen verbetering op.
Uiteindelijk monteer ik de kabels nog een keer volgens de eerste methode, tussen de motorsteunen door, en de bediening werkt soepel als nooit te voren.
Dat zijn zo van die sleutel momenten die ik dan niet begrijp en ik sta een paar seconden verbaasd naar het geheel te staren.
Diesel en kerosine door de benzine
Als ik alles weer gemonteerd heb start ik de Yamaha Ténéré en ga proefrijden. Ik scheur op mijn motor tussen het verkeer van Teheran door en rij rondjes om de Azadi Tower, waar ooit de protesten tegen de Sjah begonnen, alsof ik hier al jaren woon.
De Yamaha Ténéré doet het beter met de andere sproeiers maar nog niet perfect. Later hoor ik van de Takpizza piloot dat de benzine dikwijls wordt aangelengd met diesel of kerosine en dat iedereen er last van heeft.
Ach denk ik, terug denkend aan eerder sleutel avonturen, sleutelen hoort erbij. Zodra de boel weer in elkaar zit weet ik dat ik verder kan met mijn reis door Iran.