Een bucketlist, wie heeft er een of liever gezegd wie heeft er geen. Het lijkt erop of de term bucketlist door iedereen gebruikt wordt. Als je iets gaat doen wat een beetje bijzonder klinkt dan hebben mensen het al snel over een bucketlist. Ga je skiën dan komt de opmerking “oh die kan zeker van je bucketlist ?”. Mijn antwoord is dat steevast nee, want ik heb geen bucketlist. Ik doe de dingen die ik leuk vind en niet omdat ik of iemand anders vindt dat ik ze moet doen. Een motortrip naar Marokko stond dus niet op mijn bucketlist het was gewoon iets wat ik wilde doen.
Liever rijden dan vliegen.
Het plan is om met vijf motorrijders Marokko te gaan verkennen. Vier van ons kiezen ervoor om hun motorfietsen te laten transporteren en naar Malaga te vliegen. Vanaf daar gaat het voorwiel richting Marokko.
Ik heb besloten om vanaf Nederland richting het noord Afrikaanse land te rijden en in Malaga de rest te ontmoeten.
De keuze om te vliegen en de motorfietsen te laten transporten heeft te maken met tijd of liever het gebrek er aan wegens werk.
Ikzelf ben ondertussen 65 en klaar met werken en dus had ik de tijd om alles te gaan rijden.
De twin bij het hotel in Fournelss
De oversteek naar Marokko
Een flinke rit van ongeveer 2800 km naar de boot bij Algeciras, lekker in mijn eentje toeren door Frankrijk en Spanje.
Als je zo alleen aan het reizen bent heb je tijd om over dingen die je ziet onderweg na te denken. Mijn overpeinzingen wil ik graag met mijn lezers delen.
Als ik door Frankrijk rij kies ik er eigenlijk altijd voor om ten oosten van Parijs te rijden. Het westen, zeg maar tussen Parijs en de atlantische kust, is het minst interessant qua landschap vind ik.
Bovendien heb je als je door het westen van Frankrijk rijd veel meer kans op slecht weer, zeker als je vroeg in het jaar gaat zoals ik nu.
Onderweg in Spanje
Hoge temperaturen in Marokko
In Marokko kan het ongenadig warm worden en dus ga je liever vroeg in het jaar.
Temperaturen van boven de 40 graden zijn geen uitzondering in het Afrikaanse land en dat heeft niets met klimaatverandering te maken.
Voor de trip draag ik mijn gewone Revit motorpak met ventilatieritsen voor de nodige temperatuur regeling.
De Gore-tex binnenvoering laat ik thuis, in plaats daarvan heb ik een regenpak bij me die ik makkelijk over alles heen kan aantrekken.
Zeshonderd kilometer rijden naar Troyes
Ik vetrek 10 april vanuit Nederland met milde temperaturen en droog weer maar reken wel op regen of lagere temperaturen in Frankrijk en Spanje.
Kamperen doe ik niet omdat het in april nog behoorlijk koud kan zijn en in Frankrijk campings misschien nog dicht zijn.
Door België neem ik de snelweg maar zodra ik in Frankrijk ben stop ik met snelweg rijden.
In eerste instantie hou ik Givet aan en ga dan verder richting Troyes. Troyes ligt ten oosten van Parijs en is bijna zeshonderd km rijden vanuit mijn woonplaats.
Troyes is een bijzonder mooie historische franse stad.
Meer ruimte voor de natuur
De route leidt je door de eindeloos grote stukken landbouwgrond. Geen idee wat er allemaal verbouwd wordt in dit gebied maar voor de natuur lijkt weinig ruimte te zijn. Overal waar je kijkt zijn kale stukken grond of laag gemaaid gras.
Geen bos, geen natuur, alleen maar gewassen, zandgrond of gras. Ik kan me dan ook best voorstellen dat het met de natuur slecht gesteld is in Europa. Ook na Troyes gaat het door met landbouwgrond en gras.
Nu ben ik geen bioloog of natuurkundige maar ik begrijp wel dat het voor de natuur beter is als er minder landbouw is.
Meer ruimte voor bloemen, planten, bomen en insecten. Natuurlijk moet er voedsel geproduceerd worden maar het lijkt erop dat er nu meer landbouw en veeteelt is dan nodig.
Het landschap om mij heen
Dat teveel komt voor een deel door de subsidie die er door de EU verstrekt wordt als het om voedselproductie gaat.
In 2019 werd er bijvoorbeeld 38 miljard subsidie verstrekt aan de agrarische sector en dus wordt er veel meer geproduceerd dan er behoefte is.
Een groot deel van het teveel geproduceerde voedsel wordt tegen dumpprijzen naar derde wereldlanden geëxporteerd waardoor economieën in die lande niet goed van de grond komen.
Nederland heeft, volgens de EU en onze regering, een stikstof probleem waardoor boeren moeten worden uitgekocht terwijl de subsidies door lijken te gaan. Een beetje tegenstrijdig is dat wel.
Dreigende regenluchten
Het teveel aan landbouw en veeteelt kan je naar mijn idee uitstekend reguleren door de subsidie kraan een stukje dicht te draaien in sectoren waar je liever minder van hebt.
Na Troyes zet ik koers naar een klein plaatsje Fournels genaamd. Fournels ligt aan de rand van het natuurpark van de regio l Áubrac.
De plaats stelt niet veel voor maar er is een hotel dat niet te duur is en het dorp is leuk genoeg voor een wandeling.
Ik heb nog steeds geluk met het weer, behalve af en toe wat dreigende regenluchten blijft het droog.
Dreigende regenluchten in Frankrijk
Motorrijden bij 9 graden
De temperaturen maken wel dat ik mijn regenjas over mijn gewone motorjas heen doe. Het regenjack functioneert als een windblock waardoor ik het net wat warmer heb.
Bij mijn vertrek uit Fournels is het 9 graden en dat is best fris op een motorfiets. Het landschap waar ik doorheen rij maakt alles echter goed.
Omdat het pas april is besluit ik zoveel mogelijk aan de oostkant de Pyreneeën door te steken.
De lage temperaturen kunnen zomaar hoog in de bergen voor gladheid zorgen en daar heb ik even geen zin in.
Motorvriendelijke accomodaties
Na een rit van ruim driehonderd kilometer kom ik aan bij een klein gastenverblijf aan de Spaanse kust in het piep kleine plaatsje Palamos.
Het guesthous ligt prachtig pal aan een klein strand en de motorfiets kan achter slot en grendel, wat wil je nog meer.
Een veilig plek voor mijn motorfiets is de voorwaarde die ik stel als ik ergens een overnachting boek. Hoe dat in Marokko gaat weet ik nog niet.
Mijn motorfiets ergens op straat zetten doe ik liever niet. De accomodaties die ik via booking.com boek geven helaas niet aan of ze “motorvriendelijk” zijn of niet.
Blik op het plaatsje Fournells
Mijn geliefde Africa Twin moet veilig staan
Als ik ergens iets boek doe ik dat voornamelijk als ik de term “prive parkeren” erbij zie staan.
Voor mij is dat het teken dat ik mijn geliefde Africa Twin ergens veilig achter slot en grendel kan zetten. Ik zet mijn motorfiets liever niet ergens aan de straat.
Niet omdat ik overal dieven zie. Het is hoe dan ook geruststellend dat ik veilig een deel van mijn bagage op mijn motorfiets kan laten zitten.
Ik ben in ieder geval lekker onderweg naar Marokko en voor mij vreemd land, het avontuurlijk lonkt.