Dat kan beter, moet Erik Buell gedacht hebben toen hij de diverse modellen van Harley Davidson zag. Erik Buell had als twintiger al ervaring als motorcrosser voordat hij zich in de weg racerij ging interesseren. In 1979 haalde Buell zijn ingenieurs diploma en vloog hij voor een baan bij Harley Davidson naar Milwaukee. Buell was vastberaden om een baan te krijgen bij het iconische bedrijf.
De Buell heeft iets aparts
In 1987 werd Erik Buell een cruiseschip in gesmokkeld waar op dat moment de jaarlijkse Harley Davidson bijeenkomst gehouden werd.
Buell beloofde een sport motorfiets te kunnen bouwen op basis van een Harley Davidson zonder dat het merk er direct bij betrokken was.
De Buell bracht een aantal revolutionaire modellen voort waar briljante ideeën in verwerkt waren.
Persoonlijk was ik vanaf de introductie van de eerste sportieve twin al gecharmeerd van het model.
Het bruut ogende ontwerp met het indrukwekkende tweecilinder Harley Davidson blok sprak direct tot mijn verbeelding.
De wegwijzer naar het treffen
Tot nu toe alleen Japans gereden
Alhoewel ik tot nu toe altijd op Japanse motorfietsen heb gereden lonkte de twin wel degelijk. De Buell (spreek uit als Bjoel) sprak vooral tot de verbeelding vanwege zijn eigenwijze ontwerp.
Ik heb zelf nooit het genoegen gehad om op de grote twin te rijden en een proefrit zal er ook niet meer inzetten aangezien de motorfiets jammer genoeg al een tijdje uit productie is.
Ik kon hem wel een keer van heel dichtbij bekijken en dan ook gelijk verschillende exemplaren. Want op 5 mei 2018 werd er een Buell meeting gehouden in Schalkhaar.
En wat ga je doen met prachtig weer als je zin hebt in een motorritje en je zoekt een doel ? Juist je trekt je motorkleding aan, stapt op je bike en je gaat. En hoe dichter je bij je doel komt hoe meer je de sfeer proeft.
De Ulysses Adventure versie van Buell
Ben ik in de buurt van het Buell treffen ?
Als er twee motorfietsen bij een stoplicht naast mij komen staan die het onmiskenbare twin geluid produceren weet ik dat ik in de buurt van het treffen moet zijn. “ Komen jullie voor de Buell meeting” schreeuw ik boven het gebulder uit.
Een kort knikje zegt me dat ik het bij het goede eind heb. Zodra de het licht op groen gaat schieten de beide tweewielers dreunend vooruit.
Een kwartier later stuur ik met mijn Tenere een stoffig pad op richting de lokale scoutingclub waar de Buells zich verzamelen.
Boven de poort van de scoutingclub hangt de vlag van het Amerikaanse merk waaruit ik kan opmaken dat ik op het goeie adres ben. Aan de linkerkant van het scouting gebouw staan een stuk of 25 kleurige machines opgesteld.
Duidelijk waar het hier omgaat denk ik ?
Een hartelijk ontvangst
De ontvangst is hartelijk ondanks het feit dat ik op een eencilinder Ténéré het terrein op kom draaien.
Gelukkig denk ik, dat heb ik al gewonnen. Er zijn namelijk clubs die absoluut geen andere merken op hun treffen terrein toelaten.
En nee dat is niet alleen de Harley Davidson club. De Goldwing club en de CX500 club, om er maar een paar te noemen laten beslist geen andere motorfietsen op hun treffen terrein toe.
Er is vrijwel direct contact met Erica van Dijk, een van de initiatiefnemers van de meeting en enkele andere leden. Alle aanwezigen zijn enthousiaste Buell rijders zo lijkt het en de meeste hebber er meer dan een.
Een Buell in de Martini kleuren expres versleten of niet, bijzonder is het wel
Een Buell in Martini kleuren
Er staan verschillende types door elkaar opgesteld in soms opvallende kleuren, van knallend oranje met een paars buizenframe (een van de eerste types) tot stemmig zwart met blauw of oranje doorzichtige tank.
Er staat zelfs een heuse in “versleten” Martini kleuren gespoten exemplaar tussen. Geen idee of dit spuitwerk origineel van het Amerikaanse merk is of dat het een eigen creatie is. Hoe dan ook het is erg mooi en fantasievol gedaan.
De Exemplaren met doorzichtige oranje en blauwe tanks is heel ander verhaal. Ik kijk vragend naar de tank die geen tank is als er iemand naar mij toe komt.
“De echte tank zit in het frame” zegt hij. Hieruit blijkt hoe anders Erik Buell over motorfietsen dacht. De 14 liter benzinetank van dit latere model Buell zit inderdaad in het fors ogende frame.
Een doorzichtige tank waar geen benzine in hoort
Olie in de achterbrug
Dat Buell inventief met het op Harley Davidson gebaseerd sportmodel omging blijkt ook uit de plaats van de olietank.
De Buell heeft zijn voorraad olie namelijk in de achterbrug zitten in plaats van het carter of een speciaal hiervoor gemonteerd olietank.
Deze constructie scheelt natuurlijk ruimte want zowel het frame als de achterbrug worden zo dubbel benut.
Slim bedacht natuurlijk. Het maakt de dry sump motorfiets lekker compact en niet zo zwaar.
Bovendien wordt de olie in de achterbrug extra gekoeld door de rijwind en dat terwijl er ook nog een flinke oliekoeler links naast het blok zit. De Buell is niet zwaar te noemen.
Een rij sportieve neven van de Harley Davidson
Een koppel van een tractor
Want zeg nou zelf, een 1200 cc motorfiets met ruim 100 pk en een indrukwekkend koppel van 114 nm is met een droog gewicht van nog geen 200 kilo niet zwaar te noemen.
En die 100 pk en dat koppel van 114 nm worden overgebracht door middel van een getande riem. En dat is eigenlijk een prima oplossing en misschien wel beter dan een ketting.
Geen geklieder met kettingvet en het daarbij horende vettig achterwiel. En natuurlijk is een getande riem een stuk lichter dan een ketting.
Je hoef waarschijnlijk ook niet iedere keer de hele set te vervangen. Hoelang zo’n riem mee gaat en wat het kost om hem te vervangen weet ik niet.
Een extra spanwiel om de getande riem op spanning te houden
Alleen die namen
Er staan diverse types uit verschillende bouwjaren door elkaar met soms lastig te onthouden namen en type aanduidingen.
Zo is er de XB12R Firebolt, de Buell XR9R FireboltSportfighter, of de Buell XB12Xt Ulysses Adventure Sport of de wat makkelijker te onthouden 1125R.
Stuk voor stuk zijn het bijzonder machines die absoluut tot de verbeelding spreken, alleen die namen he !
En het zijn allemaal prachtige motorfietsen om te zien. Zelf vind ik de XB12X Ulysses de mooiste en op het oog de meest praktische die er bij staat.
De van 2006 tot 2007 geproduceerde Adventure motorfiets is voorzien van een hoog voorspatbord en kan net iets meer benzine mee nemen als de rest (16 liter in totaal). Het blijven wel allemaal lucht gekoelde machines, anders dan bijvoorbeeld de Harley Davidson v-rod.
Een van de eerste types met buizen frame
De lelijkste vind ik het mooist
“Dat is de Ulysses” zegt een van de aanwezigen tegen mij met een grijns als ik mijn kersverse favoriet uitgebreid sta te fotograferen. “Wij noemen hem ook wel de Ugly” omdat hij zo lelijk is.
Ik zeg niets maar ik vind hem stiekem best mooi en dat komt natuurlijk voor een deel omdat ik zelf op een Ténéré rij, ook een beetje een adventure type.
Wat opvalt is dat de grote twin motoren best klein overkomen terwijl het toch een 1200 cc motorfiets is, hetzelfde als bijvoorbeeld de BMW R1200GS.
Als je beide motorfiets naast elkaar zou zetten komt de BMW als een kolos over terwijl de Buell opvallend slank en klein oogt. Dat is niet bedoeld om negatief over de Buell te oordelen, in tegendeel het is gewoon een lekkere compacte motorfiets.
Nee geen aardbeving maar langsrijdende Buell motorfietsen
Een volwassen motorfiets met een bijzonder tintje
Door het doordachte ontwerp van de sportieve neef van de Harley Davidson lijkt hij kleiner dan hij is.
Want als je de specificaties leest over de Buell kan je niet anders zeggen dan dat het een heel volwassen motorfiets is. Met een bijzonder tintje en dat is nou juist zo lekker.
Na een tijdje te hebben rondgelopen en lekker over motorfietsen te hebben geklets gaat er een toertocht van start.
Zelf ben ik niet van plan mee te gaan al was dat denk best mogelijk geweest maar het is niet anders.
Het is voor mij gewoon weer tijd om naar huis te gaan en dat vind ik eigenlijk wel spijtig want het blijkt alles bij elkaar een gezellig clubje vriendelijke liefhebbers te zijn.
Een apart idee ook over de remmen van de Buell
Mijn eigen “Ugly” Buell
Ik maak nog wat foto’s als de groep van zo’n twintig dikke Twins langs komt denderen en daarna ga ik richting huis.
Terug naar huis bedenk ik me dat het misschien toch niet zo handig was om naar het Buell treffen te gaan. Niet omdat ik het niet naar mijn zin had maar omdat het mij zeker geld gaat kosten, want nu wil ik er natuurlijk ook een.
En inruilen van mijn Ténéré zit er niet in alhoewel ik wel ruimte te kort krijg in mijn garage als er een Buell bij komt.
En ruimte tekort houdt niet dat je motorfietsen weg moet doen, eerder dat je een grotere garage moet aanschaffen. Wie weet ben ik er volgend jaar bij op mijn eigen Ugly Buell want die vind ik stiekem toch het mooist.