Bij het noemen van de naam Ducati gaat menig motorhart sneller kloppen. Want of je nou een fan ben van zware toermotorfietsen bent of van lichte off the road machines, Ducati kent iedereen. Ducati is dan ook een motorfiets van een heel andere orde. Het merk past in dezelfde categorie als Ferrari en Lamborghini het zijn allemaal Italiaanse volbloed machines.
Ducati maakt geen radio’s meer
Het bedrijf Ducati is ontstaan uit een radio fabriek Societa Scientiffica Radio Brevetti Ducati genaamd.
Het bedrijf kwam zwaar beschadigd uit de tweede wereldoorlog. Het werd uiteindelijk overgenomen door de Italiaanse regering
In het begin produceerde het bedrijf 48 en 65 cc bromfietsen en scooters. De Cucciolo was een van de eerste modellen die uit de net opgerichte Ducati fabriek rolde.
De Cucciolo was niets meer dan een hulpmotor voor fietsen. De motor was gedurende de tweede wereld oorlog al ontwikkeld door Aldo Farinelli. Farinelli was een advocaat met een passie voor motoren.
Ducati’s krachtige twin blok deed het goed
Aldo Farinelli’s Cucciolo
Die passie ontstond al op jonge leeftijd dankzij zijn oom Italo During. Tijdens zijn vele bezoeken aan zijn oom leerde de jonge Aldo al heel veel over motorfietsen.
In de eerste wereldoorlog vocht Farinelli aan het front. Na de oorlog, in 1920, studeerde hij af als advocaat. Maar zijn passie voor motoren bleef ondanks het feit dat hij advocaat was.
Farinelli werkte voor verschillende technische bladen en wist zo zijn passie voor motoren te combineren met zijn werk.
Het door Farinelli ontworpen Cucciolo motorblok had een groot aantal voordelen ten opzichte van de door de concurrentie ontworpen motoren.
Een Ducati klassieker op het Ital treffen
A puppy was Born in Turijn
Farinelli had met de Cucciolo een 48 cc viertakt motorblok neergezet met twee versnellingen en 1,5 pk.
Door het toepassen van twee versnellingen kon het vermogen van het blok veel beter worden benut dan bij motoren zonder versnellingen.
De in de tweede wereldoorlog nagenoeg vernietigde radio fabriek ging vanaf dat moment een nieuw leven beginnen als motorfietsen fabriek. In 1945 werd de eencilinder Cucciolo op een beurs in Turijn gepresenteerd.
Het Italiaanse motormagazine Motociclismo opende op 26 juni 1945 met de titel “ a puppy was born in Turijn” hier werd uiteraard de Cucciolo bedoeld.
De droge koppeling van Ducati
Fabio Taglioni’s kleppen systeem
Ducati had zich zelf in 1945 al op de kaart gezet als motorfietsen fabrikant en zou dit nog lang blijven. Ducati had in dat jaar ook plannen voor het produceren van een auto maar daar is nooit iets van gekomen.
Ducati ging zich voornamelijk richten op motorfietsen en niet zonder succes. In 1954 werd de eveneens Italiaanse constructeur en ontwerper Fabio Taglioni in dienst genomen.
Taglioni, was de geestelijke vader van het desmodromische kleppensysteem. Het systeem dat Ducati tot op de dag nog gebruikt voor het bedienen van de kleppen.
Desmodromie, het gedwongen open en sluiten van de kleppen, werd ook gebruikt door carburateurfabrikant Dell Orto.
Bij de liefhebber moet zelfs het kleinste onderdeel Italiaans zijn
Geforceerd openen en sluiten van kleppen
Bij desmodromische kleppen worden de kleppen geforceerd geopend en gesloten waardoor het gebruik van klepveren niet nodig is.
Door het toepassen van een desmodromisch systeem kunnen hogere toerentallen worden bereikt. Dit komt doordat de kleppen niet kunnen zweven.
Een zwevende klep is een klep die niet meer geheel gesloten kan worden. Dit komt doordat de klepveer het toerental niet kan bijhouden.
Doordat de klep niet meer geheel sluit ontsnappen er verbrandingsgassen langs de klep. Hierdoor ontstaat vermogensverlies en kunnen de kleppen verbranden. De kleppen verbranden door de hete gassen die er langs stromen.
Een klep raakt ook iets van zijn warmte kwijt doordat hij in even contact maakt met de klepzitting.
Ducati eigenaren laten graag de techniek zien
Een scherpere nokkenas
In extreme gevallen van zwevende kleppen kan de zuiger de klep raken met een kromme klepsteel tot gevolg.
Een ander voordeel van deze vorm van klepbediening van Ducati motorfietsen is dat een “scherpere” nokkenas mogelijk is.
De kleppen kunnen dan verder geopende worden. De motor is immers niet meer afhankelijk van de kracht van de klepveer.
Hierdoor kan er meer explosief mengsel in de cilinder worden geperst. Verbrande gassen kunnen door de grote klep opening ook makkelijker weg geperst worden.
Kleppen techniek van Ducati
Nadelen van desmodromische kleppen
Er zitten ook nadelen aan de desmodromische klep bediening van Ducati. Het systeem neemt bijvoorbeeld veel ruimte in in de kop. Bovendien is het systeem gevoelig voor hoge temperaturen.
Een desmodromisch systeem heeft veel meer bewegende onderdelen dan een traditioneel kleppen systeem.
Het desmodromische kleppen systeem van Ducati zou vanaf het moment van introductie zijn stempel zetten. Dit geldt voor alle modellen van de Italiaanse fabriek.
Ducati ging verder met het ontwikkelen van motorfietsen en kwam in 1958 met de Ducati 85 op de markt. De 85 cc eencilinder viertakt was rijwind gekoeld en had een vermogen van 5 pk en haalde een topsnelheid van 70 km/uur.
De Honda Black Bomber was een grote concurrent van Ducatie
Een eencilinder met 18 pk
De motor was uitgerust met zogenaamde stoterstangen waarbij de nokkenas onder in het carter lag.
De motorfiets werd in de drie uitvoeringen geleverd, de Sport, de Bronco en de Turismo. Het Italiaanse merk stond aan het begin van een lange reeks van modellen en meer.
Ducati ging al snel krachtiger machines bouwen. In 1959 werd de Ducati 200 elite geïntroduceerd. Een 200 cc eencilinder viertakt met een enkele bovenliggende nokkenas die twee kleppen bediende.
De eencilinder leverde 18 pk bij 7500 toeren per minuut. Er waren vier versnellingen aan boord van de viertakt machine. De motorfiets kon alleen met de kickstarter gestart worden.
Het motorblok van de Honda was krachtig genoeg
Ducati’s eerste viercilinder
In datzelfde jaar kwam Ducati met een model dat legendarisch zou worden door zijn berijder. De 250 cc 2 cilinder 4 takt werd de motorfiets waar Mike Hailwood zijn carrière bij Ducati zou beginnen.
Het Italiaanse merk ging door met ontwikkelen en de zoektocht naar meer vermogen en dat ging niet vanzelf. In 1959 ontwikkelde Fabio Taglioni een 1257 cc V4 motorfiets die uiteindelijk 100 pk kon produceren.
De Ducati Apollo werd ontwikkeld om te kunnen concurreren met Harley Davidson die in die tijd slechts 55 pk kon leveren.
Het was duidelijk dat het motorblok in die tijd nog te zwaar was voor het frame en de vering. Na een eerste proefrit wist de proefrijder te vertellen dat de V4 stuurde als een vrachtwagen.
De banden, het frame en de vering waren duidelijk niet opgewassen tegen de brute kracht van de viercilinder.
Een concurrent van eigen bodem
Concurrentie uit eigen land
De Italiaanse motorbouwer liet zich echter niet uit het veld slaan. Ducati ontwikkelde de nu zo bekende in V of eigenlijk in L vorm opgesteld tweecilinder motoren.
Het duurde niet lang of er kwamen goed sturende motorfietsen van Italiaanse makelij op de markt zoals de 450 Desmo (1973-1974)
Of de 450 Scrambler (1973-1974) en wat te denken van de 860 GTS (1965-1976) en de Ducati 500SL (1981-1983 of de weergaloos mooie Ducati Monster . Modellen die nu nog op een oldtimer motoren beurs te vinden zijn.
Ducati had in die tijd zeker concurrentie te verduren en veel van die concurrentie kwam uit eigen land.
Motorfietsen als de Laverda sfc 1000 of de Laverda 750 formula, Moto Guzzi en MV Augusta leverde eveneens krachtige en goed sturende motorfietsen.
Hoe de liefhebbers over Japans motorfietsen denken
Concurrentie uit Japan
Ducati had natuurlijk ook concurrentie te verduren van de Japanse industrie die met de Honda Black Bomber en later de Honda CB 750 viercilinder de Europese concurrentie dreigde weg te vagen.
Want Japan maakte zeker concurrerende motorfiets met dit verschil dat de Japanse motorfiets fabrikanten hun focus vooral op vermogen hadden en niet op wegligging.
Maar Honda motorcycles bleef een geduchte concurrent van Ducati motorcycles. Net als veel ander bekende motormerken van Japanse bodem
Veel Japanse superbikes stonden tot aan de jaren 80 dan ook niet bekend om hun stuur capaciteiten.
De Honda CB 750 was daar een prettige uitzondering op maar als je naar de latere Honda Goldwing of de CBX 6 cilinder keek dan had de Japanse motorfietsen industrie nog heel wat te leren.
Superbike ready
Ducati hield de concurrentie goed bij
Ducati liet zich door de concurrentie niet uit het veld slaan. De Italianen wisten uiteindelijk de concurrentie goed bij te houden.
De bloedrode machines uit Turijn lieten menig motorhart sneller kloppen en niet alleen vanwege vermogen of stuurcapaciteit.
Ducati werd in 1985 overgenomen door Cagiva en ging later over naar de Texas Pacific groep. Het Italiaanse merk werd kort daarna weer zelfstandig om in 2012 overgenomen te worden door Audi.
Tot op de dag vandaag is Ducati nog steeds in handen van Audi en maakt nog steeds prachtige supersport machines die geweldige prestaties neer kunnen zetten.
Moto Guzzi is een Italiaanse concurrent
Ducati op het circuit en op de weg
Die prestaties worden zowel op de gewone weg als op het circuit neergezet. Want ook in de racerij gooit het merk hoge ogen.
Die prestaties begonnen al in de jaren 50 want toen al deed Ducati mee met grand-prix races.
Ook in de superbike races wist het Italiaanse merk veel overwinningen te halen. In 2003 haalde Ducati de eerste overwinning met Loris Capirossi en Troy Bayliss in het zadel.
Het Italiaanse monster
De nieuwe Italiaanse viercilinder is aanstaande
In 2017 kondigt Ducati opnieuw een viercilinder aan. De eerste viercilinder sinds het mislukte Apollo project. Het Italiaanse merk is ondertussen bekend bij iedereen, motorrijder of niet.
Ondertussen zijn er ook berichten die er op wijzen dat er over niet al te lange tijd ook elektrische motorfietsen van het Italiaanse merk rond gaan rijden.
Op dit moment staan er nog geen elektrische Ducati bij de Ducati dealers maar die tijd gaat echt komen.
Ducati is niet meer weg te denken uit de moderne motor industrie en dat zal hopelijk zo blijven.