71: Thailand ligt klaar voor mijn Tenere

Tot nu toe heb ik alles rijdend met mijn motorfiets kunnen doen maar er  is nu toch wel een obstakel. Ik zal moeten vliegen naar Thailand met motorfiets en al. Het is niet anders en ik accepteer het. Mijn reis gaat er vanaf Thailand duidelijk anders uit zien maar het is nog steeds reizen zoals ik het wil.

Deel 1: Van Goldwing naar XT500

Met de Tenere het vliegtuig in

Het is dus niet anders, ik moet een stuk vliegen met motor en al. Alhoewel ik eigenlijk wel een vermoeden had dat ik niet alles rijdend kon doen is het toch een teleurstelling.

Ik had mij namelijk voorgenomen om alles per motorfiets over land te doen en dat gaat nu niet door.

Myanmar is nog altijd een dictatuur in de tijd dat ik deze reis maak. Myanmar, dat ook wel bekend staat als Birma heeft zijn grenzen zo goed als gesloten voor alles wat buitenlands is.

Ook als je geen politieke ideeën hebt kom het land niet in. Het is niet een heel grote teleurstelling omdat ik bij de voorbereidingen al wist dat dit land problemen zou gaan geven.

China met de motorfiets is ook geen optie

Maar toch is het jammer want alles rijdend doen zit er nu niet in. China is natuurlijk ook nog steeds geen democratie.

China heeft ook nog  veel grenzen dicht. Geografisch gezien zijn er mogelijkheden om via China te rijden.

Ik zou dan de grens bij Pakistan kunnen oversteken maar ook daar kom je niet door.

En via Nepal door Tibet naar China is ook geen optie want nadat China Tibet in 1950-51 annexeerde is die grens ook potdicht.

Thailand

De tot nu toe gereden route

De Tenere moet het vliegtuig in

Ik had in eerste instantie gehoopt dat ik via Bhutan of Bangladesh de grens met Myanmar over kon maar dat zat er dus niet in.

Het is niet alleen jammer dat ik nu verplicht ben een stuk van mij reis over te slaan (want zo zie ik dat nu eenmaal) het kost me ook nog eens extra geld.

Het ticket alleen voor mij en mijn motorfiets kost me $ 250,–, en dat staat gelijk aan een maand met de motor door Azië reizen.

Maar er lijkt niets anders op te zitten dan het motorrijden een tijdje te onderbreken voor een stuk vliegen. Ik wil hoe dan ook door Thailand rijden en dus heb ik geen keus.

De tank moet leeg zijn

Met die $ 250,– alleen ben ik er nog niet, ik mag de Tenere alleen maar per vliegtuig vervoeren als hij in een kist zit.

Het formaat van de kist bepaald ook nog eens de prijs van het ticket voor mijn trouwe tweewieler en dus moet de Tenere zo klein mogelijk zijn.

Nu is de Tenere sowieso geen erg grote motorfiets maar als je hem zo in een kist schuift valt dat toch tegen.

Dat betekend dat ik de Tenere kleiner moet maken dan hij is en dat doe je door hem gedeeltelijk uit elkaar te halen.

Thailand

Een vrouw op een tempel in Kathmandu

De motorfiets gaat in een kist

Gelukkig heb ik mijn souvenirs al huiswaarts gestuurd zodat ik dat gewicht er niet bij heb. Bovendien zijn sommige dingen lastig mee te nemen.

De benzine tank van de motorfiets moet geheel leeg zijn en de banden mogen niet op spanning zijn. Dit laatste vanwege de onderdruk in het vracht gedeelte van het vliegtuig.

Na een beetje rondvragen vind ik een timmerman die voor $ 100,– een kist wil timmeren voor de Tenere.

In eerste instantie vind ik het te duur maar ik blijk weinig keus te hebben. De luchthaven accepteert namelijk alleen kisten die door deze timmerman gemaakt zijn.

De timmerman staat al te wachten

Het lijkt mij geen zuivere koffie maar ik blijk geen andere keus te hebben. Twee dagen voor mijn vlucht stuur ik de Tenere op de laatste druppels benzine richting de luchthaven.

De timmerman staat al te wachten met een stapel planken. Hij heeft de bodem van de kist al getimmerd zodat ik kan beginnen met het gedeeltelijk demonteren van de Tenere.

Ik haal het voorwiel uit de motor zodat deze lager wordt en demonteer het stuur en de koffers zodat de motor smaller wordt.

Tijdens het demonteren en timmeren verzamelen er zich steeds meer mensen met flessen en jerrycans rond de Tenere.

Thailand

Straat beeld uit Kathamandu

De benzine tank ik zo goed als leeg

In eerste instantie begrijp ik niet wat al deze mensen komen doen totdat ik de benzineslang van de tank loshaal.

Vrijwel direct komt iedereen met zijn fles of jerrycan dichterbij om de benzine op te vangen. Aangezien de Tenere uitgerust is met een zichtbaar grote tank, denkt iedereen natuurlijk flink te kunnen scoren.

Maar ik blijf natuurlijk een zuinige Hollander en ik heb de tank dan ook vrijwel leeg gereden.

Het toegesnelde publiek reageert dan ook teleurgesteld als er slechts een liter uit de tank komt.

Een andere manier van verplaatsen

Als de tank uitgedruppeld is druipen mijn toeschouwers af zonder de gehoopte gratis benzine.

Na een paar uur timmeren en sleutelen kan de kist worden dichtgetimmerd.

De motorfiets staat vastgesjord op de bodem van de kist en kan dus geen kant op. Als de timmerman de deksel op de kist timmert neem ik voorlopig afscheid van mijn trouwe reismachine.

Het klinkt misschien gek maar het is een beetje emotioneel moment, voor het eerst sinds de start van mijn reis ga ik mij op een andere manier dan rijdend verplaatsten.

Nepal

marktje in Kathamandu

Mijn reis gaat nu heel anders worden

De Tenere en ik zijn voor het eerst sinds de start van mijn reis van elkaar gescheiden.

Die avond ga ik nog een keer lekker uit eten in Kathmandu en maak een laatste avondwandeling door de Nepalese hoofdstad.

Morgen vlieg ik naar Bangkok en vanaf daar zal mijn reis anders zijn. Ik ben al een paar maal eerder in Thailand geweest en ken Bangkok vrij goed.

Wat ik in ieder geval weet is dat het reizen vanaf de volgend dag heel anders wordt dan ik tot nu toe heb gedaan.

Zuid Oost Azië is beter ontwikkeld dan het deel van de wereld waar ik tot nu ben geweest. In Zuid oost Azië kan ik weer geld pinnen en indien nodig goeie motorfiets olie kopen.

Het hoort er allemaal bij

Het zal minder avontuurlijk reizen worden dan wat ik tot nu toe heb gedaan maar het hoort er wel bij. Ik keek ook wel uit naar Thailand. Thailand is meer westers en daardoor ook makkelijker te bereizen.

Terwijl ik zo door Kathmandu wandel denk ik terug aan de mensen die ik tot nu toe tegen ben gekomen op mijn reis.

De Iraanse piloot in Teheran, De verslaafde oorlogsveteraan, en Natuurlijk mijn Belgische vriend op zijn Transalp.

Ik ben ook benieuwd of Fred uit New Delhi zijn motor uiteindelijk heeft kunnen verschepen.  Of, of B nog nieuwe gasten heeft ontvangen in zijn Hotel Elephant kamp.

 Het lijkt of ik al jaren onderweg ben

Het zijn allemaal herinneringen van zeer kort geleden maar het lijkt soms of ik al jaren onderweg ben.

Ik kan mij ook niet voorstellen hoe het is om weer thuis te komen en eerlijk gezegd wil ik voorlopig nog niet naar huis.

Ik voel mij vrij zoals ik mij nog nooit heb gevoeld. Ik ben alleen maar onderweg en leef op mijn Tenere en dat is fantastisch.

Geen onnodige ballast als een huis, baan of gezin. Alleen ik, mijn Tenere en de omgeving waar in doorheen reis. Dit avontuur begon met het idee van een motorfiets kopen.

Tenere

Een van mijn souvenirs uit Iran

Ik wilde mijn leven veranderen

Tijdens mijn voorbereidingen werd mij regelmatig gevraagd waarom ik deze reis ging maken.

Mijn antwoord was dan meestal dat ik avontuur wilde en dat ik vreemde culturen wilde ontdekken. In werkelijkheid wilde ik mijn leven veranderen.

Bij veel mensen die ik onderweg tegenkwam klonk dat als vloeken in de oren. Waarom wil iemand zijn leven veranderen zag ik in mensen d’r ogen.

Maar reizen zoals als ik en veel andere mensen dat deden was dan ook een westerse luxe. In veel landen waar ik doorheen kwam waren de mensen als blij dat ze gewoon konden bestaan.

Avontuur is onvoorspelbaar

Toen ik begon met mijn reis had ik geen idee wat ik tegen zou komen. Ik wist ook niet of het soepeltjes zou lopen of niet en of ik in problemen terecht zou komen.

Maar dat is waarom je dit soort reizen maakt. Je gaat het onverwachte, het avontuur tegemoet. En avontuur is onvoorspelbaar, zeker als je op een motorfiets reist.

Maar ik ben net over de helft dus er staat mij nog een hoop te wachten en ik ga nog veel mensen ontmoeten dat weet ik zeker.

Met een grijns van voldoening ga ik richting mijn hotel, morgen ga ik verder met mijn grote avontuur. Morgen ben ik in Bangkok Thailand.

72: Bangkok voelt alsof ik thuis ben

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.