4: Sleutelen aan mijn bromfiets was bittere noodzaak.

Zoals gewoonlijk gebeurde al het sleutelwerk aan de overkant van mijn ouderlijk huis op straat en nog steeds met het gereedschap van mijn vader. Zaterdagochtend vroeg ging ik, zoals gebruikelijk, met de kist van mijn vader het portiek af en ging aan het werk. Mijn Mobylette moest zo snel mogelijk van voorvering voorzien worden.

Deel 1: De brommer tijd begon

Mijn bromfiets was nooit af

Tijdens het sleutelen kwamen er regelmatig vrienden uit de straat kijken om opmerkingen te maken en tips te geven.

Er waren ook altijd commentaren als je aan het sleutelen was. ” Kan je niet beter een nieuwe bromfiets kopen”  werd er regelmatig smalend geroepen. Ook de kreet “bromfiets te koop” kreeg ik vaak te horen.

Ik kende de opmerkingen ondertussen wel en ik trok me er niets van aan. Ik had weinig geld en moest het dus doen met de middelen die ik had. En dat betekende dat ik veel te sleutelen had.

Het woord sleutelen komt natuurlijk van het woord sleutel. En sleutel is natuurlijk een gereedschap sleutel maar dat lijkt mij wel duidelijk.

Eerlijk gezegd vond ik het werken aan de Mobylette wel prima want ik leerde veel over de techniek.

Mijn tweewieler was populair

Het werken aan mijn tweewieler ging niet altijd zoals ik wilde maar meestal kreeg ik de dingen wel voor elkaar.

Het type Mobylette was ongekend populair onder mijn leeftijd genoten, vandaar alle belangstelling voor mijn gesleutel.

Terwijl ik zo bezig was met mijn bromfiets stond mijn moeder, bezorgd als ze was om mijn veiligheid, regelmatig uit het raam te kijken.

Mijn vader deed dat ook maar dat was meer omdat hij zijn gereedschap in de gaten wilde houden.

sleutelen

Veel gereedschap had ik niet

Mijn bromfiets remde nauwelijks

De “nieuwe” voorvork paste niet direct op mijn Mobylettte wat betekende dat er ook aan mijn frame gezaagd moest worden.

Zagen aan je frame is natuurlijk iets wat je liever niet doet maar ik dacht daar toen niet aan.

Ik moest en zou met mijn bromfiets bij de rest horen dus ging de zaag er in.

Op de plaats waar de vering gemonteerd moest worden, werd er een stuk van het balhoofd afgezaagd waarmee de geveerde voorvork zou moeten passen.

De Solex telde in het geheel niet mee

De voorvering moest erop

Na een dag of twee sleutelen had ik de voorvering gemonteerd. Het vervelende was wel dat ik het balhoofd van mijn frame te kort had afgezaagd.

Hierdoor zat  er flinke speling zat ik het geheel maar dat interesseerde me niet.

Het oude voorwiel paste niet in de geveerde vork en werd vervangen door een exemplaar met trommelrem.

Het wiel hoorde niet bij de vork waardoor ik de trommelrem niet kon verankeren zoals het hoorde.

 Mijn bromfiets was te vertragen.

Ik wist dit op te lossen door de plaat waar de remvoering opzat met een oud stuk remkabel aan de vork vast te maken.

De remblokjes waren zo geblokkeerd zodat deze met remmen niet zouden meedraaien met het wiel. Mijn Mobylette was zowaar te vertragen.

Remmen kon je het nog niet noemen maar dat kwam later zo dacht ik bij mezelf. Tja APK voor bromfietsen bestond niet dus je kon je gang gaan.

Het was ook de tijd dat je voor het besturen van een bromfiets geen rijbewijs hoefde te hebben.

Een rijbewijs halen was niet nodig

Een Nederlands Rijbewijs halen voor het besturen van een bromfiets was niet nodig.

Na een heel weekend sleutelen had ik een geveerde voorvork op mijn bromfiets en ik was redelijk tevreden.

De speling in mijn balhoofd ging ik nog oplossen zo beloofde ik mijzelf. Dat het oplossen van mijn “rem probleem” nog wel even ging duren was een ander verhaal.

Het geheel zag er alleen niet uit, de voorvering was groen en de rest van mijn stalen ros was met de kwast bruin en beige geschilderd.

Bromfiets

Ik had behoefte aan goed gereedschap

Ik kon fietsers inhalen

De snelheid van het gedrocht was ook niet om over naar huis te schrijven. Ik kon fietsers inhalen maar daar was dan ook alles mee gezegd.

Snelheid zat er dus nog niet echt in maar dat deerde niet. Bovendien hield ik mijn ouders rustig als ik vertelde dat mijn bromfiets helemaal niet zo hard ging.

Bij de eerste proefrit, na mijn ingrijpende voorvering revisie, ging het al behoorlijk mis.

De verankering van de remtrommel van mijn voorrem werkte niet zoals het hoorde met als resultaat dat de rem ook niet werkte.

Op het moment dat ik de rem in kneep werkte deze wel maar het gedeelte dat de remschoenen moest vasthouden draaide door.

Buiten het zicht van mijn ouders sloeg ik over de kop.

Pas toen het kabeltje waarmee ik de boel verankerd had strak genoeg stond begon er iets af te remmen.

Alleen gebeurde dit zo plotseling dat ik met bromfiets en al over de kop ging.

Het gebeurde gelukkig niet in het beeld van mijn moeder maar ergens in een zijstraat.

Ik krabbelde overeind en ging met mijn Mobylette aan de hand weer naar de plek waar ik aan het sleutelen was.

Gereedschap door de hele straat

Het gereedschap van mijn vader lag ondertussen weer door de hele straat en dus ging ik dat eerst weer verzamelen.

Na een tijdje prutsen met slangklemmen en andere materiaal wist ik mijn voorrem zo te verankeren dat het beter functioneerde.

Ideaal was het nog niet maar er was dan ook nog veel werk aan mijn bromfiets te doen.

De Mobylette is nog steeds populaire dat kun je zien aan de website en het forum dat er rond de Mobylette is opgericht. Voor de liefhebber is er ook een Mobylette forum.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.