Met de Yamaha Ténéré veilig opgeborgen in een brandweerkazerne ga ik met een gerust hart ergens een glas thee drinken en wat eten. In Turkije vloeit de thee rijkelijk dat blijkt ook als ik de brandweerman tegenkom in wiens kazerne in mijn motor mocht stallen.
Deel 1: Goldwing of XT500
Een hotel in Turkije
Een hotel vinden in het oosten van Turkije is niet zo makkelijk als je denkt. Het is een deel van het land dat niet zo toeristisch is en dat merk je aan het gebrek aan faciliteiten.
Soms rij je door plaatsen die volledig uitgestorven zijn. Je vraagt je dan af of er nog wel mensen wonen. Een soort Walking Death gevoel maakt zich dan van je meester.
Je rijdt een dorp in met links en recht wat gebouwen maar in eerste instantie zie je niemand op straat. Pas als je goed om je heen gaat kijken in wat achteraf straatjes zie je wat mensen.
Iedereen is en blijft supervriendelijk en gastvrij daar kan ik niets over zeggen maar de mensen leven hier wel er geïsoleerd zo te zien. De gastvrijheid blijft echter aanwezig en de thee vloeit rijkelijk. Zo ook op het terras van de plaats waar aangekomen ben.
Een straatje in een Turks dorp
Een flinke hoeveelheid thee
De hoeveelheid thee die er geserveerd wordt op het terras door de heren van de Brandweer lijkt oneindig. Even later accepteer ik een kamer voor een prijs van ongeveer 5 dollar en ik heb een overnachtingsplaats.
Het lijkt erop dat de prijs meer zakt als je verder richting het oosten gaat. Het feit dat mijn toilet ontploft is neem ik voor lief.
Ik heb nu eenmaal geen vliegvakantie naar Turkije geboekt en dus hoeft niet alles perfect te zijn. De kosten zijn ook erg laag van het gevonden hotel dus ik vind het best.
Ik vraag aan de jonge hotel manager of er een mogelijkheid is om mijn motor binnen te zetten en of ik ergens kan douchen.
Een luxe hotelkamer in Turkije
De douche is geen probleem maar het stallen van mijn Ténéré duidelijk wel. Mijn douche kan ik nemen in een niet ontplofte badkamer in een andere kamer van het hotel .
De motor kan ik stallen bij de plaatselijke brandweer. Samen met de hotel manager ga ik met de Motor richting brandweerkazerne en maak kennis met de plaatselijke brandweer.
Ik kan mijn Ténéré in de brandweerkazerne stallen zonder dat het mij iets kost. De brandweer mensen zijn zeer behulpzaam en geven mijn motorfiets een veilige plek tussen de brandweer auto’s. De Brandweerman kent mij nog van het thee drinken dus dat zit goed.
Het zijn dezelfde mensen die mij eerder op het terras van liters thee hebben voorzien. Het terras, dat ook niet echt druk is, is gesitueerd in het midden van een heel groot plein in het centrum van de plaats.
Niet ieder hotel in Turkije heeft een dergelijk toilet.
De Ténéré staat veilig, nu nog een werkend bad.
Prima denk ik, nu nog een douche. De hotel manager is duidelijk trots op het feit dat hij een oplossing heeft gevonden op mijn veiligemotorplekvraag en gaat nu aan de slag met mijn volgende vraag, een lekkere douche.
In een andere kamer in het hotel kan ik een douche nemen. Prima denk ik en pak mijn badspullen en begeef mijn naar de badkamer waar ik mijn reis stof kan afspoelen. Ik hou mijn badslippers aan voor de hygiëne en stap onder de douche.
Op het moment dat ik de kraan van de douche open draai wordt ik verrast door het feit dat het water overal vandaan komt, behalve daar waar het vandaan moet komen.
Er zitten overal gaten in de douche leidingen en de badkamer is een grote fontein. Ik vang zo goed en kwaad als het kan zoveel mogelijk water op uit alle hoeken en gaten waar het vandaan komt en weet mijzelf toch enigszins te reinigen.
Turkse kinderen met klappertjes
Tussen reizen en vakantie zit veel verschil
En dat is het verschil met reizen zoals ik nu doe. De kapotte toilet, de werking van de douche, het deert allemaal niet. De gemiddelde toerist zou tijdens een Turkije vakantie natuurlijk allang bij de consumentenbond aan de bel hebben gehangen.
Want als je voor een week naar een land als Turkije gaat wil je een goed werkende douche, toilet etc. Het eten moet op tijd zijn want we willen de accommodatie het liefst zoals we hem van thuis kennen.
Reizen zoals ik nu doe is heel wat anders. Ik ben allang blij als ik een kamer ergens kan vinden en een bed. Als er dan ook nog een douche is dan voel ik mij gelukkig.
Dat is verschil tussen reizen en vakantie. Bij reizen verwacht je af en toe ongemakken en die neem je voor lief. De toerist ziet dat meestal anders en wil alles perfect hebben. Tja het is maar wat je wil.
Turkse thee in overvloed
Die avond ga ik het dorp maar eens bekijken. Ik weet bij een plaatselijk restaurant wat kebab te scoren en wandel een beetje door het dorp.
Op een terras waar ik maar weer eens thee ga drinken kom ik de brandweer mensen tegen die onderdak hebben geboden voor mijn motorfiets.
Het lijkt of ze het een eer vinden dat ze mijn Ténéré onderdak hebben gegeven en blijven mij thee aanbieden.
De hoofd brandweerman noemt mij voortdurend Jank het geen ik maar accepteer. Hij probeert regelmatig een gesprek aan te knopen maar zijn gebrekkige talenkennis verhindert dit.
Het enig wat mijn Turkse vriend kan zeggen is “Jankt…. Thai ?” wat Turks voor thee is.
Prima zeg ik ieder keer en drink me helemaal suf aan de thee. De volgende dag wordt ik vroeg wakker en bereid mij voor op wat er die dag allemaal op mijn pad gaat komen.
Verkeer in Turkije
Altijd tijd voor thee in Turkije
Ik ben het reizen nu wel gewend en ben klaar voor nieuwe avonturen. Ik nuttig nog een ontbijt op het thee terras en drink nog maar wat thee.
Als ik klaar ben met het ontbijt haal ik mijn motorfiets uit de brandweer kazerne en vertrek.
Van de brandweer mannen heb ik niets meer gehoord. Die avond kom ik aan in Cappadoccia. Ik zoek een camping en zet mijn tent op en ervaar Turkije als een prachtig gastvrij land.
Zodra ik klaar ben met het opzetten van mijn tent zoek ik een theehuis op want het is nu eenmaal theetijd maar dat is het eigenlijk altijd in Turkije.