42: Reizen kan een eenzame bezigheid zijn

Reizen op een motorfiets door landen als Iran is bijzonder avontuurlijk en er is veel te zien onderweg. Maar tijdens lange reizen ben je vaak niet meer zo geïnteresseerd in mooie paleizen of moskees, reizen gaat om het onderweg zijn en mensen ontmoeten. En als je langere tijd alleen onderweg bent, kan het ontmoeten van mensen een verademing zijn.

Lees verder “42: Reizen kan een eenzame bezigheid zijn”

41: Iraanse gastvrijheid zoals het nergens anders is

De Iraanse gastvrijheid kent bijna geen grenzen en mijn truc om aan een overnachting te komen werkt prima. Je gaat in de avond op een terras zitten en vertelt links en rechts dat je een hotel zoekt. Voor je het weet komt er iemand naar voren die je uitnodigt, tja ik leef nu eenmaal als een nomade.

Lees verder “41: Iraanse gastvrijheid zoals het nergens anders is”

40: Perzische tapijten te koop in Isfahan

Iran heeft tot nu toe behoorlijke indruk op mij gemaakt en die is vooral positief. De bevolking is gastvrij ondanks dat iedereen onder het juk van de Iraanse geestelijke leeft. De stad Isfahan is een bijzondere stad vol met monumenten en tapijtwinkel waar tapijten en kelims in overvloed te koop zijn.

Lees verder “40: Perzische tapijten te koop in Isfahan”

38: Esfahan is half the world wil ik er snel naar toe.

Onderweg naar Esfahan maak ik nog een stop in een theehuis en weet met een beetje bedelen aan een gratis overnachting te komen. In Iran werkt dat blijkbaar altijd want het land zorgt goed voor zijn gasten. Iran is werkelijk zeer gastvrij maar ik heb niet altijd tijd voor de gastvrijheid van het Islamitische land. Ik ben onderweg naar Esfahan, want Esfahan is half the world, after Tabriz.

Lees verder “38: Esfahan is half the world wil ik er snel naar toe.”

37: Teheran is prachtig maar ik wil verder

Alhoewel het volk in Iran bijzonder gastvrij en vriendelijk is geven de borden die je zo af en toe langs de snelweg ziet staan een heel andere indruk. In de buurt van Qom, de heiligste stad in Iran vind je borden met teksten die aangeven dat Iran vind dat Israël nog steeds vernietigd moet worden. We must destroy Israël, ik durf er geen foto’s van te nemen.

Lees verder “37: Teheran is prachtig maar ik wil verder”

36: Pizza’s en alcohol in Teheran

Alcohol is streng verboden in Teheran en de rest van Iran. De piloot waar ik nu te gast ben trekt zich niet veel van het verbod aan en smokkelt wijn en andere drank mee in zijn auto. Omdat hij piloot is wordt hij niet gecontroleerd zegt hij en dus voelt hij zich veilig. Ik hoop dat we niet gesnapt worden en dat ik mijn reis door Iran gewoon voort kan zetten.

Lees verder “36: Pizza’s en alcohol in Teheran”

35: Teheran is net zo gastvrij als de rest van Iran

Gastvrijheid is welkom voor mensen die een wereldreis maken. Je komt soms in situaties in terecht waarbij alle hulp welkom is. Of het nou een aanvaring met de bureaucratie in het buitenland is of door ziekte of technische problemen, hulp kan je soms goed gebruiken zeker als je op een motor op reis bent. Je kan ook met een wereldticket vliegen maar dat vind ik niet echt reizen. 
Lees verder “35: Teheran is net zo gastvrij als de rest van Iran”

34: Teheran is de stad van hamburgers en bureaucratie

Ik krijg onderweg wat carburateur problemen met de Ténéré en om die op te lossen heb ik wat verschillende maten sproeiers besteld bij de ANWB via de IRK. De gewenste sproeiers worden door de ANWB naar Teheran opgestuurd en daar moet ik ze ophalen van het vliegveld. Dat lijkt simpel maar in Iran werkt dat anders.

Lees verder “34: Teheran is de stad van hamburgers en bureaucratie”

33: De Mullah maakt het leven er niet prettiger op

Tijdens een wandeling in het Iraanse dorp van de twee Iraanse vrienden raken we wat verder in gesprek. Een van de twee verteld dat hij al 28 is en nog nooit een vrouw heeft gekust omdat dit nu eenmaal niet mag in Iran zonder getrouwd te zijn. Er mag veel niet in Iran denk ik bij mezelf en zwijgend slenteren we met zijn drieën door het dorpje.

Lees verder “33: De Mullah maakt het leven er niet prettiger op”

31: Iran en de strikte scheiding van mannen en vrouwen

Iran is een streng Islamitisch land waar strenge regels die gebaseerd zijn op de Islam. Maar soms verbaas ik me over de dingen die ik zie. Zo dienen Iraanse vrouwen zich geheel te bedekken en worden ze strikt gescheiden van de mannen. De strenge regels gelden echter niet voor iedereen.

Lees verder “31: Iran en de strikte scheiding van mannen en vrouwen”

30: In Iran mag je niet flirten van de Mulah

De eerste dagen in Iran bevallen prima alhoewel het wel wennen is aan de temperatuur van boven de 40 graden. Het Iraanse volk lijkt mij vriendelijk en ik heb niet het idee dat ik op mijn hoede moet zijn voor iets of iemand. Na een paar dagen voel ik mij al op mijn gemak in het islamitische land.

Lees verder “30: In Iran mag je niet flirten van de Mulah”

29: In Iran krijg je vanzelf thee

De volgende ochtend word ik om een uur of 6 wakker. Ik sta gelijk op en merk dat de eigenaar van het restaurant druk bezig is met een ontbijt. Ik berg alvast mijn slaapzak en matrasje op en bind het geheel op de Ténéré. De eerste grote stad in Iran is Tabriz, voor mij de stad waar ik mijn visum kan verlengen. 

Lees verder “29: In Iran krijg je vanzelf thee”