80: Maleisië wordt toch nog een beetje avontuurlijk

Maleisië is weer een land naar min of meer westers model. Dat was Thailand al een beetje maar Maleisië spant een beetje de kroon. Maleisië is een modern Islamitisch land. Overal vind je grote benzine stations van de Shell Esso etc. en alles is te krijgen. In ieder dorp of stad is er geld uit de muur te halen, pinnen is geen probleem hier.

Deel 1: Van Goldwing naar XT500

In Maleisië stopt het avontuur

De spanning is er af, alleen de Jungle van het land maakt het nog een aparte beleving. Vanaf nu ben ik op vakantie en vakantie is iets anders dan reizen.

En zo begin ik aan een toertocht richting Singapore, waarbij ik expres een behoorlijke omweg maak. Ik ga eerst richting het Maleisische schiereiland Penang en blijf er een paar dagen om rond te kijken.

Na Penang zet ik koers naar de jungle van de Taman Negara. De Taman Negara is een nationaal park in Maleisië.

Het is gesticht in 1938 en loopt over de provincies Pahang, Kelantan en Terengganu. Het park ligt in de jungle van Maleisië maar is in feite gewoon jungle.

 

Malesië

Avontuur is er ook in Maleisië nog

De “Tamme Jungle” van Maleisië

De Taman Negara is als Maleisische oerbos of jungle toegankelijker gemaakt dan de rest van de jungle.

Maar voorlopig ben ik nog niet in de buurt van het tamme oerwoud, zoals ik het maar noem en moet nog een flink eind toeren door de tropische warmte.

Maleisië is hoe dan ook een prachtig land maar je moet wel tegen hoge temperaturen kunnen. Overdag lopen de temperaturen op tot tegen de 40 graden en dat betekent dat je veel water in moet nemen.

Ik stop dan ook regelmatig om mijn drinkfles aan te spreken om de binnenkant van mijn lichaam vochtig te houden. Want met 40 graden in de schaduw kan motorrijden al snel gevaarlijk worden.

Dit komt doordat je door transpiratie snel uitdroogt. Zeker als je in flink ventilerende kleding gaat rijden is het risico op uitdrogen aanwezig.

 

Jungle

Zoeken naar een andere weg om de brug te kunnen vermijden

Water tegen de hitte van Maleisië

En soms hou ik de buitenkant ook vochtig door flessen water leeg te gooien in de achterkant van mijn jas zoals ik dat wel vaker deed onderweg. De reactie van omstanders is dan vaak hilarisch maar de mensen begrijpen het wel.

De weg die ik neem wordt steeds smaller en als op een gegeven moment het asfalt verdwijnt voel ik het avontuur weer een beetje terugkomen.

De weg voert richting een brede rivier en ik kan na enig zoeken geen behoorlijk brug vinden die mij aan de overkant kan brengen.

Ik zie wel een spoorbrug met een zeer smal pad ernaast maar daar ga ik met de motorfiets liever niet over heen. Ik rij het pad nog een keer terug om een andere manier te vinden om over de rivier te komen maar daar heb ik geen succes mee.

 

Maleisië

De onvermijdbare spoorbrug

In een kringetje om een brug rijden

Na een tijdje heen en weer te hebben gereden kom ik weer bij dezelfde spoorbrug terecht. Er is verder niets in de omgeving te zien behalve een houten keet waar je iets kan drinken en dat ga ik dan ook maar doen.

Ik bestel een Koppie O, wat in Maleisië koffie met zoete melk betekent, en vraag aan iemand hoe ik het beste de rivier over kan steken. Een oude gebruinde man wijst zonder iets te zeggen richting de spoorbrug.

Ik kan mij niet voorstellen dat de spoorbrug de enige manier is om over de rivier te komen.

Zodra ik mijn koppie O op heb ga ik zoeken naar een andere brug maar na een uur ofzo rond te hebben gereden kom ik weer bij dezelfde spoorbrug uit.

 

Jungle

De smalle spoorwegbrug waar het reizen toch weer even spannend door werd

Ga ik dit overleven ?

De gebruinde man staart mij uit het raam zonder iets te zeggen aan. Ik besef dat de spoorbrug waarschijnlijk de enige manier is om over de rivier te komen.

Tja je wilde avontuur en hier heb je het denk ik bij mezelf. Niet dat het nou zo bijzonder is om over een brug een rivier over te steken maar dit is toch wel een enge, smalle en lange brug.

Daar komt nog bij dat er ieder moment een trein aan kan komen en dan sta ik daar op dat smalle pad met mijn motor.

Ga ik dit overleven ? denk ik bij mezelf maar veel keus heb ik niet, of ik moet bijna 100 kilometer terug rijden en dan is nog de vraag of ik een andere doorgang kan vinden.

 

Maleisië

Pas op voor lekke banden met dit soort doorgangen

Ik ben voor het eerst flink nerveus

Zo sta ik een tijdje te denken over wat ik nu het beste kan doen maar het lijkt erop dat ik maar een ding kan doen en dat is erover heen rijden.

En dus kik ik de Ténéré aan en rij de brug op. In het midden van de brug loopt de rails waar een trein overheen kan rijden en aan de zijkanten loopt een smal pad.

Het pad bestaat uit 4 stalen delen van ongeveer 10 cm breed en tussen de delen zit een ruimte van een centimeter of 3.

Het stuk waar ik over heen moet rijden is ongeveer 50 centimeter breed. Aan de zijkant van de brug zit geen leuning of hek zodat ik vlak naast mij een 10 meter dieper gelegen rivier kan zien liggen.

 

Off road rijden door de jungle

Ik moet in balans blijven

Dat betekent dat ik onder geen beding mijn evenwicht mag verliezen omdat ik anders zo de rivier in tuimel.

Met een gangetje van 30 kilometer per uur rij ik licht slingerend over de brug terwijl ik regelmatig in mijn spiegel kijk om te zien of een trein aankomt.

Zo nu en dan stop ik ook even om toch een foto te maken maar van harte gaat het niet, ik wil zo snel mogelijk van die brug af.

De temperatuur van zo’n 36 graden en de inspanningen die ik moet verrichten om maar niet naar beneden te tuimelen maken dat het zweet me aan alle kanten uitbreekt.

 

Jungle

Door de Jungle in Maleisië 

Lokale bewoners groeten vriendelijk

Terwijl ik zo slingerend over de spoorbaan rij kom ik zo nu en dan vriendelijk groetende lokale bewoner tegen.

Na een half uur durende oversteek bereik ik het einde van de brug en hoor ik iemand roepen “a train is coming”.

Ik kijk voor de zekerheid nog even om maar bemerk dan een groepje jonge mannen die relaxt ergens thee aan het drinken zijn.

Onder het thee drinken kijken ze geamuseerd toe hoe ik met het angstzweet op mijn gezicht de oversteek maak.

 

Maleisië

Het avontuur was even terug in Maleisië

Ik kan Opgelucht ademhalen

Als ik uiteindelijk de Ténéré van de brug af stuur haal ik opgelucht adem en bedenk me dat ik voor het eerst gedurende mijn reis echt een beetje angstig was. Maleisië zelf is niet griezelig of spannend maar zo’n brug door de jungle is iets anders.

De grappenmaker die riep dat er een trein aan kwam staat met en grote grijns op zijn  gezicht naar me te kijken.

Ik blijk in een jungle dorp te zijn aangeland en aan de rand van het dorp staat een piepklein eethuisje, waar een groepje vrienden relaxt in de schaduw zitten te genieten van een kopje thee.

Ik zet mijn Ténéré neer,  neem plaats op het “terras” en vraag of ik thee kan krijgen, natuurlijk kan dat want ik ben gast.

81: Na Maleisie door naar Australië

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.