Thailand heeft een tropisch klimaat en dat betekend dat het flink heet wordt. De lucht gekoelde Tenere heeft daar in eerste instantie geen problemen mee maar er is iets vreemds aan de hand. De Tenere heeft een probleem dat ik niet zomaar opgelost krijgt. Het is een probleem waar ik voorlopig nog geen oplossing voor weet.
Deel 1: Van Goldwing naar XT500
In Thailand denkt men anders
Als ik na 2 dagen weer met mijn Tenere op pad ben zie ik net buiten Phimai vanuit mijn ooghoek de olietemperatuur meter weer plotseling van 100 naar 50 graden zakken.
Als je de olietemperatuur zo snel ziet zakken dan is er toch echt iets aan de hand.
De motor klinkt plotseling heel rauw alsof hij geen olie krijgt. Ik trek direct de koppeling in en zet de motor uit. De olietemperatuur staat nu op 50 graden, terwijl het blok nog heet is.
Ik controleer het oliepeil en zie dat de olietank tot aan de rand toe vol zit. Op zich een goed teken maar er klopt toch iets niet.
Bizarre beelden in het beelden park bij Nong Khai
De olietemperatuur zakt plotseling
Ik sta even in de brandende zon na te denken en duw dan de Tenere naar een dichtbij gelegen benzine pomp.
Ik kijk nog een keer in mijn olietank maar die is toch echt vol en dus staat het peil op het maximum. De olietemperatuur staat, nu ik langer stil sta weer netjes op 80 graden. Vreemd.
Ik sta, in de schaduw van de overkapping van het pompstation naar mijn motor te staren. Terwijl een pompbediende al klaar staat om mij van benzine te voorzien.
De benzine tank van de Tenere is echter vol en dus moet ik de bediende teleurstellen. Ik laat de Tenere even afkoelen en start hem daarna weer.
Er zit olie genoeg in de tank
Ik draai de dop van de olietank los en zie dat de olie rondgepompt wordt ik begrijp hier nog steeds niets van. De oliepomp is dus in orde maar wat is er dan aan de hand ?
Er lekt wel een flinke hoeveelheid olie uit mijn olietank waardoor de benzinepomp bediende mij boos aankijkt. Ik ruim met een blik voor verontschuldiging de gemorste olie op besluit verder te gaan.
De sensor voor de olietemperatuur zit onder in het blok in de olie aftapplug. De hete olie stroomt daar langs en dus wordt daar de olietemperatuur gemeten.
Op het moment dat de olietemperatuur plotseling van 100 naar 50 graden zakt stroom er dus geen olie langs de plug. Althans dat is mijn theorie.
Thailand pictures
De olie komt niet langs de censor
Ik kan dat nu niet testen natuurlijk maar dat zou het probleem kunnen zijn. Waarom de olie zo nu en dan niet langs die temperatuursensor stroomt is mij nog een raadsel.
Ik ga in ieder geval weer op weg maar hou de olietemperatuur goed in de gaten. Na 50 kilometer heb ik er weer vertrouwen in en geef weer flink gas, met twee vingers aan de koppeling hendel.
Het rijden in Thailand is niet altijd even plezierig. Het landschap bestaat voor een groot deel uit palmbomen plantages en hopeloos lelijke bebouwing.
De route naar Nong Khai wordt voor een groot deel ontsierd door de afschuwelijk Thaise architectuur. Niet dat Thailand een vervelend land is om doorheen te rijden, alleen de natuur en cultuur vallen mij tegen.
Zakendoen begrijpt men niet in Thailand
De meeste steden en dorpen in Thailand bestaan uit betonkolossen die er allemaal hetzelfde uitzien.
Het lijkt er ook op dat men in Thailand niets van zakendoen begrijpt. Zo nu en dan uit zich dat in pure absurditeiten. Zo staan er op plaatsen waar volgens mij geen toerist komt enorme kolossen van luxe hotels.
De meeste van dit soort hotels staan dan ook leeg, wat er voor zorgt dat ik voor spotprijzen in luxe hotels kan overnachten.
De betonnen hotels zijn van buiten gezien echt foeilelijk en sfeerloos. Van binnen zijn de hotels echter een en al luxe maar wel met voornamelijk lege kamers.
Een relaxt guesthouse in Nong Khai
Bij een dergelijk hotel vind je dan de typisch Thaise marktjes met, karretjes waar noodlesoep of Saté verkocht wordt. Op de marktjes zelf staan fel gekleurde en smakeloze plastic stoeltjes.
Je kan er voor weinig geld een bordje rijst of een kommetje soep halen maar gezellig is anders.
Na een volle dag rijden kom ik aan in Nong Khai. Nong Khai is, in tegenstelling tot wat ik onderweg heb gezien, een vriendelijk stadje.
Ik logeer in een geweldig relaxt guesthouse, dat pal een de Mekong ligt. De Mekong vormt de grens tussen Thailand en Laos en ik kan dan ook vanaf het terras een guesthouse in Laos zien liggen.
Boeddhistische kunst in Nong Khai
In Nong Khai is ook een zogenaamd Boeddha park met daarin een keur aan de meest bizarre beelden. Ik krijg van de eigenaar van mijn huidige verblijfplaats een tip om daar maar eens te gaan kijken.
Op een gehuurde fiets, even niet op de Tenere, ga ik naar Sala keoku, zoals het park in het Thais heet.
Het park is gebouwd in 1975 door een voor het communisme uit Laos gevluchte priester.
De soms bizarre beelden in het park zijn van cement gemaakt en hebben zowel Betekenis binnen het Boeddhisme als Hindoeïsme.
Voordat ik het weet loop ik een uur of 4 rond te dwalen in het park.Het park is overigens niet het enige waar ik me over verbaas.
Bizarre beelden in Nong Khai
Kolossen van hotels en lege benzinestations
Alhoewel de Thaise bevolking bijzonder vriendelijk, tolerant en niet boos te krijgen is lijken ze een ding niet goed te begrijpen.
Zoals ik al vermeld heb staan er soms kolossen van luxe hotels op plaatsen waar volgens mij geen toerist langs komt.
Langs compleet verlaten tweebaans wegen vind je kolossale benzine stations met bij iedere pomp een vriendelijk lachende bediende.Er lijkt alleen niemand te komen tanken.
Om de hitte van Thailand te ontvluchten heb ik wel eens paar uur bij zo’n pomp in de schaduw gezeten. Ik heb in die paar uur dat ik daar zat geen klant gezien.
Maar of je nou benzine tankt of niet, men blijft glimlachen.In Nong Khai zelf zie ik ook weer iets waar ik me over verbaas.
Zakendoen kan men hier niet
Recht tegenover elkaar zitten 2 motorfiets handelaren die alle twee exact dezelfde 90 cc motorfietsjes verkopen. Tja dit is Thailand.
Het zijn ook weer twee enorme winkels die wel 50 exact dezelfde motorfietsjes in verschillende kleuren opgesteld hebben staan.
De beide eigenaren, althans dat denk, zitten de gehele dag voor de deur op een klant te wachten.
In de drie dagen die ik in Nong Khai verblijf waarbij ik regelmatig beide winkels gepasseerd heb, heb ik geen klant gezien.
Als ik het er een keer met de, Engelse eigenaar van het guesthouse over heb zegt hij gelaten “ Thai people have No idea how te run a business”.
Boeddha staat centraal in Thailand
Thailand is nog nooit zo goedkoop geweest
Het lijkt erop dat hij gelijk heeft. Hoe meer ik op dit soort dingen ga letten hoe meer het mij opvalt.
Dat mijn constatering juist is blijkt een paar dagen later als ik in Changmai ben en Thailand steeds meer gebukt gaat onder een ernstige economische crisis.
De Thaise Bath is naar een dieptepunt gezakt en de economie zakt mee. Er is armoede in Thailand maar ook veel eigenwijsheid. De Thaise banken leenden er op los en keken nergens naar.
Ik profiteer er van want reizen in Thailand is nog nooit zo goedkoop geweest.