Het is als westers niet moslim man absoluut verboden om op seksueel gebied iets te doen met een Iraanse vrouw. Ik hou mij daar strikt aan want ik wil niet in een Iraanse Cel belanden. Mijn gastheer die me van het ene naar het andere opium feestje sleept lijkt daar anders over te denken want hij biedt mij regelmatig een van zijn vriendinnen aan.

Deel 1: Van Goldwing naar XT500

Opium feestjes in Kerman

Ik begin genoeg te krijgen van de opium feestjes en wil het liefst mijn reis voortzetten maar afscheid nemen lijkt moeilijk.

De volgende dag wil mijn gastheer mij meer van Kerman laten zien. Terwijl we samen in zijn auto stappen zegt hij dat hij eerst zijn vriendin ergens in Kerman op moet halen.

We rijden via allerlei nauwe straatjes en steegjes naar de plek waar zijn vriendin staat te wachten.

De vriendin van mijn gastheer is gekleed in een zwarte chador en kijkt angstig om haar heen als we vlakbij haar stoppen. Als moslim mag je namelijk niet zomaar op stap gaan met iemand.

Terwijl ze haar gezicht voor een groot deel bedekt houdt stapt ze in en neemt plaatst op de achterbank.

Ik begrijp dat het ophalen van je vriendin hier een illegale actie is omdat je in Iran als moslim nu eenmaal geen vriendin mag hebben.

 

Oud paleis van de Sjah vlakbij Kerman Iran.

 Als moslim mag je geen vriendin hebben

Even later zegt hij dat we nog een vriendin gaan ophalen en daarna gaan we naar een feestje. Ik begin al het een en ander te vermoeden als ik het woord feestje hoor.

Eenmaal in de auto heeft de eerste vriendin haar gelaatsbedekking laten zakken waardoor haar gezicht goed zichtbaar is.

Van een moslim huwelijk is hier duidelijk geen sprake en dus is dit soort afspraakjes levensgevaarlijk als moslim.

Het is nou niet bepaald een Iraanse schone die achterin zit denk ik terwijl ik haar in de achteruitkijk spiegel bekijk.

Echt aantrekkelijk is mijn moslim vriendin niet

Ze heeft een duidelijk getekend gezicht en bruine tanden van de opium. Ze ziet eruit alsof ze al veel heeft meegemaakt in Iran.

Niet gek als je nagaat hoe er in Iran met vrouwen wordt omgegaan en hoe weinig vrijheid vrouwen in dit land hebben.

Het gebrek aan vrijheid geldt overigens ook voor mannen. Je mag als man en vrouw geen vriendin of vriend hebben. Sex voor het huwelijk wordt zwaar gestraft in dit land.

Zelfs een onschuldig kus kan je in Iran al op gevangenisstraf komen te staan, ik begrijp dan ook best dat sommige mensen gefrustreerd zijn.

Als homoseksueel loop je kans op de doodstraf

Als je als buitenlander en niet moslim in dit land een relatie aangaat met een Iraniër kan je dat op zware straffen komen te staan.

En aangezien lijfstraffen in Iran nog steeds gebruikelijk zijn voel ik mij niet op mijn gemak. Je kan in Iran ook niet openlijk homoseksueel zijn en een homoseksuele relatie aangaan, want dan loop je grote kans op de doodstraf.

Veel mensen in Iran ontkennen ook dat er homoseksuele in Iran zijn maar homoseksualiteit bestaat wel degelijk in het streng islamtische land.

Ook het gebruik van alcohol en drugs kunnen tot zware straffen leiden. Voor  mij genoeg redenen om mij niet in te laten met een van de twee vriendinnen en ook om niet meer mee te doen met de opium feestjes.

Verderop in de stad halen we een tweede dame op die net als degene die op de achterbank zit met grote omzichtigheid in de auto plaats neemt. De tweede vriendin is al net zo onaantrekkelijk als de eerste.

 

Spelende kinderen bij de Prince Garden

 Ik krijg genoeg van de opium feestjes.

Nu beide dames plaats hebben genomen rijden we met een flinke vaart door totdat we in een dorp terecht komen. Ergens buiten de stad parkeren we de auto op een binnenplaatsje van een lemen huis.

Het huis lijkt regelrecht uit de boeken van J.J.R Tolkien te komen. We worden binnen gelaten en nemen plaats op een versleten vloerkleed. Er wordt weer een schaal met kooltjes en een opiumpijp binnen gebracht.

Ik krijg de opiumpijp weer aangereikt maar ik sla het af. Ik wil in dit land niet betrapt worden met een dergelijk bezigheid en ik vind een keer opium roken wel genoeg.

Ik zeg dat ik even een luchtje ga scheppen en loop de binnenplaats op. In een schuur zie ik twee oudere dames bij een weefgetouw staan kletsen.

Ik wil verdere reizen door Iran

Ze zijn al kletsend bezig met het weven van een tapijt. Er lopen ook wat kinderen rond die mij nieuwsgierig aan kijken.

Hoe moet het zijn om hier op te groeien denk ik. Ik maak nog wat foto’s en ga op een gegeven moment ergens in een hoekje in de schaduw zitten.

Het lijkt er ook op dat een van de vriendinnen wel in mij geïnteresseerd is maar ik hou gepaste afstand.

Ten eerste zijn beide dames verre van aantrekkelijk en ik wil geen risico lopen om opgepakt te worden in dit land.

Het duurt even voordat de “feestgangers” snappen dat ik liever niets meer met opium te maken wil hebben en dat ik ook niets met een van de vriendinnen wil. Ik wil mijn reis weer voortzetten zeg ik en wel zo snel mogelijk.

 

Begraafplaats van oorlogshelden in Kerman met soms afschuwelijk foto’s

 Ik heb geen trek meer in opium feestjes

Voordat ik daadwerkelijk vertrek gaan we nog even thee drinken bij de Prince’s garden. Ondanks het feit dat ik duidelijk heb gemaakt dat ik verder wil, proberen mijn “vrienden” mij nog steeds naar allerlei feestjes te lokken.

Er worden ook steeds een soort van koppel pogingen gedaan tussen mij en   “mijn vriendin”. Ik sla alles met een glimlach af en loop in mijn eentje een beetje rond om foto’s te maken van de omgeving.

Na ongeveer een uur geef ik aan dat ik vertrek richting Bam. Het lijkt erop dat de boodschap begrepen wordt en we nemen afscheid.

Ik kick de Ténéré aan en kijk voor een laatste keer om als ik weg rijd. Dit was een minder leuk verblijf denk ik dan en geef gas. Op naar Bam en daarna richting Pakistan. Ik ben klaar voor het vervolg van mijn avontuur en kan met een tevreden gevoel afscheid nemen van Iran.

45: Bam, een belangrijk stuk Perzische historie.